روزانه چقدر پروتئین مصرف کنیم؟ میزان پروتئین مصرفی روزانه
روزانه چه مقدار پروتئین مصرف کنیم؟ پروتئین، به عنوان یکی از ارکان اصلی تغذیه انسان، تاثیر عمیقی بر سلامت جسمی و روحی ما دارد. این ماده حیاتی نه تنها در ساخت و ترمیم عضلات و بافتها نقش دارد، بلکه به فرآیندهای پیچیدهای مانند تولید هورمونها، آنزیمها و سیستم ایمنی بدن نیز کمک میکند. اما در دنیای امروز که سبک زندگی، رژیم غذایی و فعالیتهای فیزیکی افراد بسیار متنوع شده است، تعیین مقدار مناسب پروتئین روزانه، سوالی پیچیده و چالشبرانگیز به نظر میرسد.
چه میزان پروتئین برای یک فرد سالم کافی است؟ آیا مصرف بیش از حد پروتئین میتواند مفید یا مضر باشد؟ نیاز به پروتئین در افراد با فعالیت بدنی زیاد، کسانی که به دنبال کاهش وزن هستند یا افراد مسن، چه تفاوتهایی دارد؟ از ورزشکاران حرفهای گرفته تا کسانی که به سلامت عمومی خود اهمیت میدهند، درک دقیق میزان پروتئین مورد نیاز میتواند تفاوت بزرگی در کیفیت زندگی و بهبود سلامت جسمی افراد ایجاد کند. ما در این مقاله به بررسی علمی و دقیق این سوالات میپردازیم؛ بنابراین همانند همیشه، تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.
پروتئین چیست؟ چرا پروتئین برای بدن ضروری است؟
پروتئین یکی از مهمترین مولکولهای موجود در بدن ماست که برای حیات و عملکرد صحیح بدن ضروری است. این ماده از واحدهای کوچکی به نام اسیدهای آمینه ساخته شده است. اسیدهای آمینه مانند بلوکهای ساختمانی هستند که با کنار هم قرار گرفتن، زنجیرههایی به نام پروتئین را تشکیل میدهند. بدن از این زنجیرهها برای ساخت سلولها، بافتها و اجرای وظایف حیاتی استفاده میکند.
پروتئینها در بدن به روشهای مختلفی عمل میکنند. آنها در ساخت و ترمیم بافتها مانند عضلات و پوست نقش دارند، واکنشهای شیمیایی بدن را با کمک آنزیمها هدایت میکنند، و مواد مهمی مثل اکسیژن و مواد مغذی را در خون جابهجا میکنند. همچنین، پروتئینها برای حفظ عملکرد سیستم ایمنی و مقابله با بیماریها ضروری هستند. پروتئینها تنوع زیادی دارند و این تنوع به دلیل ترتیب و ترکیب مختلف اسیدهای آمینه است. بدن انسان به برخی از این اسیدهای آمینه نیاز دارد که نمیتواند آنها را خودش تولید کند و باید از طریق غذا تأمین شوند و به همین دلیل پروتئین نقش کلیدی در تغذیه دارد. همچنین پروتئینها غنی از انتی اکسیدان هستند که میتواند کمک زیادی به بدن کند.
آیا پروتئین به کاهش وزن کمک میکند؟
بسیاری از افراد تصور میکنند که مصرف بیشتر پروتئین فقط به افزایش حجم عضلات و درشتتر شدن بدن منجر میشود، اما در واقع این باور، یک سوء تفاهم رایج بین افراد است. اگرچه پروتئین برای رشد و ترمیم عضلات ضروری است، اما نقش آن تنها به این موارد محدود نمیشود؛ در حقیقت پروتئین یکی از بهترین ابزارها برای مدیریت وزن و حتی کاهش وزن است.
مصرف پروتئین باعث افزایش احساس سیری میشود، یعنی مدت طولانیتری احساس گرسنگی نخواهید کرد و کمتر سراغ میان وعدههای ناسالم میروید. از طرفی، پروتئین به افزایش سرعت متابولیسم کمک میکند، چرا که بدن برای هضم و پردازش آن انرژی بیشتری مصرف میکند. مهمتر از همه، در فرآیند کاهش وزن، پروتئین به حفظ عضلات کمک میکند، بنابراین کاهش وزن بیشتر از ناحیه چربیهای اضافی خواهد بود، نه از بافتهای عضلانی ارزشمند؛ بنابراین، برخلاف باور عمومی، مصرف متعادل پروتئین نه تنها باعث افزایش وزن یا حجیمتر شدن بدن نمیشود، بلکه میتواند نقش بسیار مهمی در کاهش وزن و حفظ ترکیب بدنی سالم داشته باشد.
آیا مصرف بالای پروتئین خوب است؟
یک باور رایج که از دنیای ورزشکاران به جامعه عمومی منتقل شده، این است که هرچه پروتئین بیشتری مصرف کنیم، عضلات بزرگتر و قویتری خواهیم داشت. این تصور اما کاملا نادرست است. حقیقت این است که عامل اصلی در ساخت عضلات، تمرینات مقاومتی و برنامههای ورزشی هدفمند است، نه فقط افزایش بیش از حد مصرف پروتئین؛ چرا که بدن انسان توانایی ذخیره پروتئین اضافی را ندارد.
پس از تامین نیازهای روزانه، مقدار اضافی پروتئین یا به انرژی تبدیل میشود یا به شکل چربی ذخیره میشود. این بدان معناست که مصرف بیش از حد پروتئین، به خصوص زمانی که سطح فعالیت بدنی شما پایین است، تنها باعث افزایش کالری دریافتی و در نهایت انباشت چربی میشود، نه عضله سازی.
علاوه بر این، مصرف بیرویه پروتئین میتواند مشکلاتی برای سلامتی ایجاد کند، برخی از منابع پر پروتئین مانند گوشتهای پرچرب یا فرآوردههای حیوانی ممکن است حاوی چربیهای اشباع و ترانس باشند که مصرف زیاد آنها خطر بیماریهای قلبی و عروقی را افزایش میدهد. همچنین، کلیهها که مسئول دفع نیتروژن اضافی ناشی از تجزیه پروتئین هستند، در مواجهه با مصرف بالای پروتئین ممکن است تحت فشار قرار بگیرند که این اتفاق میتواند برای افرادی که دچار مشکلات کلیوی هستند خطرناکتر نیز باشد. بنابراین، مصرف پروتئین باید متعادل و متناسب با نیاز بدن باشد؛ بیش از حد خوردن پروتئین نه تنها به ساخت عضله بیشتر کمکی نمیکند، بلکه میتواند به افزایش وزن و مشکلات سلامتی منجر شود.
مطلب پیشنهادی: سرد مزاجی چیست؟
آیا میزان مصرف پروتئین در همه افراد یکسان است؟
مقدار پروتئینی که بدن هر فرد به آن نیاز دارد، تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد که هر کدام نقش مهمی در تعیین این نیاز ایفا میکنند. این عوامل شامل سن، جنسیت، سطح فعالیت بدنی، وضعیت سلامت، ترکیب بدنی و اهداف شخصی است. در ادامه، هر یک از این عوامل را با جزئیات بیشتری بررسی کردهایم:
سن
نیاز به پروتئین در مراحل مختلف زندگی تغییر میکند. در کودکان و نوجوانان که در دوران رشد قرار دارند، مصرف پروتئین برای ساخت و ترمیم سلولها و بافتها ضروری است. با افزایش سن و ورود به دوران بزرگسالی، نیاز به پروتئین متناسب با سطح فعالیت و وضعیت سلامتی تنظیم میشود. اما در سالمندان، نیاز به پروتئین معمولاً افزایش مییابد، چرا که بدن برای جلوگیری از کاهش توده عضلانی (سارکوپنی) و حفظ قدرت بدنی به پروتئین بیشتری نیاز دارد.
جنسیت
جنسیت نیز یکی از عوامل تعیینکننده در نیاز به پروتئین است. به طور کلی، مردان به دلیل توده عضلانی بیشتر و متابولیسم بالاتر، نسبت به زنان نیاز بیشتری به پروتئین دارند. در مقابل، زنان در دوران خاصی مانند بارداری و شیردهی، برای حمایت از رشد جنین یا تولید شیر، نیاز به پروتئین بیشتری پیدا میکنند. این تفاوتها به دلیل نقشهای فیزیولوژیکی خاص هر جنسیت ایجاد میشود.
سطح فعالیت بدنی
سطح فعالیت بدنی یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر نیاز به پروتئین است. افرادی که سبک زندگی کمتحرکی دارند، به مقدار کمتری از پروتئین نیاز دارند؛ این مقدار معمولاً برای حفظ عملکردهای پایه بدن کافی است. اما ورزشکاران یا افرادی که فعالیتهای فیزیکی شدیدی انجام میدهند، به دلیل نیاز بدن به ترمیم و بازسازی عضلات پس از تمرینات، به پروتئین بیشتری احتیاج دارند. این نیاز بسته به نوع و شدت فعالیت متفاوت است؛ بهعنوان مثال، ورزشکاران قدرتی معمولاً به پروتئین بیشتری نسبت به ورزشکاران استقامتی نیاز دارند.
اهداف شخصی
اهداف فردی در زمینه سلامت و تناسب اندام نقش بزرگی در تعیین میزان پروتئین مورد نیاز دارد. افرادی که قصد کاهش وزن دارند، معمولاً باید پروتئین بیشتری مصرف کنند، زیرا پروتئین باعث حفظ عضلات در حین کاهش وزن میشود و همچنین با ایجاد حس سیری طولانیمدت به کاهش اشتها کمک میکند. در مقابل، کسانی که به دنبال افزایش حجم عضلانی هستند، باید پروتئین کافی مصرف کنند تا فرآیند عضلهسازی به درستی انجام شود. برای کسانی که هدفشان حفظ وزن و سلامت عمومی است، مقدار متوسطی از پروتئین کافی خواهد بود.
وضعیت سلامت
وضعیت سلامتی هر فرد تاثیر زیادی بر نیاز به پروتئین دارد. برای مثال، افرادی که در حال بهبودی از جراحت، جراحی یا بیماریهای مزمن هستند، ممکن است نیاز به مصرف پروتئین بیشتری داشته باشند تا فرآیند ترمیم و بازسازی بدن بهینه شود. در مقابل، کسانی که دچار مشکلات کلیوی هستند، ممکن است نیاز به کاهش مصرف پروتئین داشته باشند تا از فشار اضافی بر کلیهها جلوگیری شود. همچنین در شرایط خاصی مانند دوران بارداری، بدن نیاز بیشتری به پروتئین برای حمایت از رشد جنین پیدا میکند.
ترکیب بدنی
ترکیب بدنی نیز عامل مهمی در تعیین نیاز به پروتئین است. افرادی که توده عضلانی بیشتری دارند، نیاز بالاتری به پروتئین دارند، زیرا عضلات برای حفظ و ترمیم به این ماده مغذی نیازمند هستند. از سوی دیگر، افراد با درصد چربی بالاتر ممکن است نیازشان به پروتئین کمتر باشد، زیرا نیاز پروتئینی بیشتر وابسته به توده عضلانی است تا چربی بدن. در مواردی مانند کاهش توده عضلانی ناشی از سن یا بیماری، مصرف پروتئین کافی میتواند به حفظ عملکرد و جلوگیری از ضعف کمک کند.
به طور کلی، عواملی مانند سن، جنسیت، فعالیت بدنی، وضعیت سلامت، ترکیب بدنی و اهداف شخصی، تعیین میکنند که هر فرد به چه مقدار پروتئین نیاز دارد. این نیاز در افراد مختلف متفاوت است و باید متناسب با شرایط شخصی تنظیم شود و هیچگاه برنامه غذایی و میزان مصرف پروتئین دو نفر نمیتواند با یکدیگر یکسان باشد.
پروتئین مورد نیاز روزانه هر شخص چقدر است؟
همانطور که پیشتر نیز اشاره کردیم،مقدار پروتئین مورد نیاز هر فرد به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله وزن، سن، جنسیت، سطح فعالیت بدنی و اهداف شخصی مانند کاهش وزن یا عضلهسازی؛ این نیاز معمولا به صورت “گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن” محاسبه میشود. در حالی که نیاز پایه برای همه یکسان نیست، برخی معیارهای کلی وجود دارند که میتوانند راهنمایی مناسبی برای تعیین میزان مصرف پروتئین باشند.
افراد کمتحرک
برای افراد کمتحرک و با فعالیت متوسط که نیازهای پایه بدنشان برای حفظ سلامت عمومی مطرح است، مقدار پیشنهادی پروتئین روزانه حدود 0.8 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. این مقدار برای حفظ عملکردهای طبیعی بدن مانند ترمیم سلولها و تولید آنزیمها کافی است. به عنوان مثال، یک فرد 70 کیلوگرمی که فعالیت بدنی خاصی ندارد، به حدود 56 گرم پروتئین در روز نیاز دارد.
ورزشکاران
برای افراد فعال یا ورزشکاران، نیاز به پروتئین بیشتر است. ورزشکارانی که تمرینات قدرتی (مانند وزنهبرداری) یا استقامتی (مانند دویدن) انجام میدهند، باید بین 1.2 تا 2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن پروتئین مصرف کنند. پروتئین در این گروه به بازسازی و تقویت عضلات کمک میکند. برای مثال، یک ورزشکار 70 کیلوگرمی ممکن است روزانه 85 تا 140 گرم پروتئین نیاز داشته باشد.
افراد دارای اضافه وزن
افرادی که قصد کاهش وزن دارند، معمولا باید پروتئین بیشتری مصرف کنند، زیرا پروتئین به حفظ توده عضلانی کمک کرده و احساس سیری طولانیتری ایجاد میکند. برای این گروه، مصرف حدود 1.5 تا 2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن توصیه میشود. به این ترتیب، برای فردی با وزن 70 کیلوگرم که در حال کاهش وزن است، مصرف روزانه 105 تا 140 گرم پروتئین مناسب است.
افراد با سنین بالاتر
برای افراد مسن، نیاز به پروتئین ممکن است بیشتر از بزرگسالان جوان باشد، زیرا با افزایش سن، بدن تمایل به از دست دادن توده عضلانی دارد. مصرف پروتئین کافی (حدود 1.2 تا 1.5 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) میتواند به حفظ قدرت عضلات و جلوگیری از ضعف کمک کند. یک فرد مسن 70 کیلوگرمی باید حدود 85 تا 105 گرم پروتئین در روز مصرف کند.
مقالهای برای شما: آیا خواب زیاد باعث لاغری می شود؟
بهترین زمان مصرف پروتئین چه زمانی است؟
بهترین زمان مصرف پروتئین بستگی به اهداف فرد و سبک زندگی او دارد. پروتئین به عنوان یک ماده مغذی کلیدی در ساخت و ترمیم عضلات و تامین انرژی نقش دارد و توزیع مناسب آن در طول روز میتواند تاثیرات مثبتی بر عملکرد بدن داشته باشد. در ادامه به زمانهای مختلف و مناسب برای مصرف پروتئین بسته به شرایط پرداخته میشود:
صبحانه
مصرف پروتئین در صبحانه به ویژه برای شروع روز بسیار مؤثر است. پس از چند ساعت خواب، بدن در حالت کاتابولیک (تجزیه عضلات) قرار دارد و مصرف پروتئین میتواند به توقف این روند و تأمین انرژی کمک کند. غذاهای سرشار از پروتئین مانند تخممرغ، لبنیات یا حبوبات میتوانند احساس سیری طولانیتری ایجاد کنند و از پرخوری در طول روز جلوگیری کنند.
قبل از ورزش
مصرف مقدار متوسطی از پروتئین (معمولا همراه با کربوهیدرات) حدود 30 تا 60 دقیقه قبل از ورزش میتواند به تأمین انرژی و بهبود عملکرد عضلات در حین تمرین کمک کند. این کار به بدن کمک میکند تا آمینواسیدهای لازم برای ترمیم و تقویت عضلات را در دسترس داشته باشد.
بعد از ورزش
یکی از مهمترین زمانها برای مصرف پروتئین، بلافاصله بعد از ورزش است. در این زمان، بدن در حالت آنابولیک قرار دارد و به شدت نیازمند مواد مغذی برای ترمیم عضلات و بهبود عملکرد است. مصرف پروتئین در بازه زمانی 30 دقیقه تا 2 ساعت بعد از تمرین میتواند رشد و بازسازی عضلات را بهینه کند. شیکهای پروتئینی یا غذاهایی مانند تخممرغ و مرغ گزینههای خوبی برای این زمان هستند.
قبل از خواب
مصرف پروتئین قبل از خواب میتواند در دوران استراحت شبانه به عضلهسازی کمک کند. در طول خواب، بدن به بازسازی و ترمیم عضلات میپردازد و پروتئین کازئین، که جذب آهستهای دارد (مانند لبنیات)، گزینهای عالی برای تامین پروتئین در این زمان است. این کار از کاتابولیسم شبانه (تجزیه عضلات) جلوگیری میکند.
مصرف پروتئین در زنان باردار به چه صورت است؟
اگر خودتان باردار هستید و یا در میان عزیزان شما فردی باردار است؛ باید بدانید که پروتئین یکی از حیاتیترین مواد مغذی در دوران بارداری است، زیرا برای رشد جنین، ساخت بافتهای جدید و حمایت از تغییرات بدن مادر ضروری است. نیاز به پروتئین در دوران بارداری افزایش مییابد، چرا که بدن مادر برای ساخت سلولها و بافتهای جنین، جفت، رحم و پستانها به مواد مغذی بیشتری نیاز دارد. همچنین، پروتئین به تولید هورمونها و آنزیمهایی که برای عملکردهای طبیعی بدن در دوران بارداری اهمیت دارند، کمک میکند.
مقدار پروتئین مورد نیاز در بارداری
به طور کلی، زنان باردار در سه ماهههای مختلف بارداری به این میزان پروتئین نیاز دارند:
- سه ماهه اول: نیاز به پروتئین مشابه قبل از بارداری است (حدود 0.8 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن).
- سه ماهه دوم و سوم: نیاز به پروتئین افزایش مییابد و به حدود 1.1 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن میرسد.
به عنوان مثال، یک زن باردار 70 کیلوگرمی در سه ماهه دوم و سوم بارداری باید حدود 77 گرم پروتئین در روز مصرف کند.
منابع مناسب پروتئین برای زنان باردار
در دوران بارداری، مصرف منابع متنوع و باکیفیت پروتئین برای تامین نیازهای مادر و جنین اهمیت ویژهای دارد. پروتئینها باید از منابعی تهیه شوند که علاوه بر تامین اسیدهای آمینه ضروری، سایر مواد مغذی لازم مانند آهن، کلسیم، ویتامینهای گروه B و چربیهای سالم را نیز فراهم کنند. در این دوران، استفاده از ترکیبی از منابع پروتئینی حیوانی و گیاهی میتواند نیازهای تغذیهای را به بهترین شکل برآورده کند.
پروتئینهای حیوانی شامل مواد غذاییای هستند که سرشار از پروتئین کامل هستند (حاوی تمامی اسیدهای آمینه ضروری) و معمولا جذب و استفاده از آنها برای بدن آسانتر است. این منابع عبارتاند از:
- گوشت بدون چربی: گوشت گاو یا گوسفند کمچرب منبع غنی از پروتئین و آهن است که در رشد و توسعه جنین بسیار مفید است.
- مرغ: گوشت مرغ کمچرب و غنی از پروتئین است و به راحتی در وعدههای غذایی روزانه گنجانده میشود.
- ماهی: ماهیهای کمجیوه مانند سالمون، قزلآلا و ماهی سفید منبع پروتئین و اسیدهای چرب امگا-3 هستند که برای رشد مغز و سیستم عصبی جنین ضروری است.
- تخممرغ: منبع کاملی از پروتئین، کولین و ویتامینهای ضروری است که میتواند به رشد جنین کمک کند.
- لبنیات: شیر، ماست و پنیر نه تنها غنی از پروتئین هستند، بلکه کلسیم و ویتامین D مورد نیاز برای سلامت استخوانهای مادر و جنین را نیز تأمین میکنند.
پروتئینهای گیاهی گزینههای مفیدی برای زنان باردار، بهویژه کسانی که رژیم گیاهخواری دارند، فراهم میکنند. این منابع شامل:
- حبوبات: مانند عدس، لوبیا، نخود و لپه، که سرشار از پروتئین و فیبر هستند و به سلامت گوارش و تأمین آهن کمک میکنند.
- سویا و محصولات آن: مانند توفو، شیر سویا یا تمپه، منبع کاملی از پروتئین گیاهی است و میتواند جایگزین مناسبی برای منابع حیوانی باشد.
- آجیل و دانهها: گردو، بادام، تخمه آفتابگردان، و دانه چیا منابع خوبی از پروتئین، چربیهای سالم و مواد معدنی ضروری هستند.
- غلات کامل: مانند کینوا و بلغور، که علاوه بر پروتئین، منبع خوبی از کربوهیدراتهای پیچیده و فیبر هستند.
مصرف متعادل این منابع پروتئینی در طول روز، به تامین نیازهای مادر و رشد بهینه جنین کمک میکند و زنان باردار باید به تنوع در رژیم غذایی خود توجه داشته باشند تا از مزایای هر گروه غذایی بهرهمند شوند. همچنین، برای برنامهریزی بهتر، مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه توصیه میشود.
مطلب پیشنهادی: رژیم میوه چیست؟
چگونه جذب پروتئین را در بدن بهبود بخشیم؟
جذب پروتئین توسط بدن یک فرآیند پیچیده است که شامل هضم پروتئینها در معده و روده کوچک و سپس استفاده از اسیدهای آمینه آنها برای ترمیم و ساخت بافتها است. با انجام چند اقدام ساده میتوان فرآیند جذب و استفاده از پروتئین در بدن را بهبود بخشید:
ترکیب پروتئین با سایر مواد مغذی
مصرف پروتئین به همراه مواد غذایی حاوی کربوهیدرات میتواند جذب آن را بهبود بخشد. کربوهیدراتها با افزایش سطح انسولین در خون، به انتقال اسیدهای آمینه به سلولهای عضلانی کمک میکنند. به عنوان مثال، مصرف تخممرغ با انواع نان رژیمی یا مرغ با برنج قهوهای میتواند مؤثر باشد.
استفاده از منابع پروتئین کامل
پروتئینهایی که حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری هستند، جذب بهتری دارند. منابع حیوانی مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخممرغ و لبنیات نمونههایی از پروتئین کامل هستند. اگر از منابع گیاهی استفاده میکنید، ترکیب آنها (مانند برنج و لوبیا) میتواند به تأمین اسیدهای آمینه مورد نیاز کمک کند.
توزیع پروتئین در طول روز
بدن نمیتواند مقدار زیادی پروتئین را در یک وعده هضم و استفاده کند. توزیع پروتئین در وعدههای غذایی مختلف روزانه باعث میشود بدن به طور مداوم اسیدهای آمینه لازم را برای ساخت و ترمیم عضلات دریافت کند. بهعنوان مثال، مصرف پروتئین در صبحانه، ناهار، شام و میانوعدهها میتواند جذب کلی را بهینه کند.
انتخاب پروتئینهای باکیفیت و زودهضم
پروتئینهایی که سریعتر هضم و جذب میشوند، برای بعد از ورزش یا در زمانهایی که بدن به پروتئین فوری نیاز دارد، موثرتر هستند. بهعنوان مثال، پروتئین آبپنیر (وی پروتئین) در مقایسه با کازئین یا پروتئینهای گیاهی سریعتر جذب میشود و برای ریکاوری بعد از تمرین ایدهآل است.
مصرف کافی آب
آب در فرآیند هضم و جذب پروتئین نقش مهمی دارد. تجزیه پروتئینها به اسیدهای آمینه نیازمند فعالیت آنزیمها است که عملکرد آنها به هیدراتاسیون کافی بدن وابسته است. مصرف کم آب میتواند جذب پروتئین را کاهش دهد و فشار بیشتری به کلیهها وارد کند. بهتر است تا با مصرف آب کافی از بروز علائم کم آبی بدن جدا خودداری کنید.
اجتناب از مصرف بیش از حد پروتئین در یک وعده
مصرف مقدار زیاد پروتئین در یک وعده نه تنها تأثیر مثبتی بر جذب ندارد، بلکه ممکن است باعث اتلاف آن شود، زیرا بدن فقط مقدار محدودی از پروتئین را در هر بار میتواند جذب و استفاده کند. بهتر است میزان پروتئین در هر وعده حدود 20 تا 30 گرم باشد.
مصرف آنزیمهای هضمکننده
برخی افراد ممکن است دچار مشکلات گوارشی باشند که بر جذب پروتئین تاثیر میگذارد. استفاده از مکملهای حاوی آنزیمهای گوارشی مانند پاپائین (Papain) یا بروملین (Bromelain) میتواند به هضم بهتر پروتئین کمک کند.
مطلب پیشنهادی: رژیم تخم مرغ چیست؟
ورزش منظم
فعالیت بدنی، بهویژه تمرینات مقاومتی و قدرتی، باعث افزایش نیاز بدن به پروتئین میشود و کارایی جذب پروتئین توسط عضلات را افزایش میدهد. بعد از ورزش، بدن در حالت آنابولیک (ساخت عضله) قرار دارد و پروتئین را به بهترین شکل برای ترمیم و تقویت عضلات استفاده میکند.
بهبود سلامت گوارش
سیستم گوارشی سالم برای جذب پروتئین ضروری است. مصرف مواد غذایی سرشار از فیبر (مانند سبزیجات و غلات کامل) و پروبیوتیکها (مانند ماست و کفیر) میتواند سلامت رودهها را بهبود بخشد و جذب پروتئین را کارآمدتر کند. به عبارتی دیگر، برای بهبود جذب پروتئین در بدن، مهم است که منابع پروتئینی با کیفیت را انتخاب کنید، آنها را به صورت متعادل در وعدههای مختلف روز توزیع کنید و سبک زندگی سالمی داشته باشید. حتی در افرادی که با بیماری سندروم روده تحریک پذیر نیز درگیر هستند، رژیم پروتئین میتواند گزینه مناسبی باشد.
جمع بندی
پروتئین یکی از ضروریترین عناصر تغذیهای برای بدن است که میزان نیاز روزانه آن به عواملی مانند وزن، سطح فعالیت، سن و اهداف شخصی هر فرد بستگی دارد. اگر شما هم میخواهید میزان پروتئین مورد نیاز روزانه خود را به درستی محاسبه کرده و برنامه تغذیهای مناسب شرایط خودتان را داشته باشید، میتوانید با مراجعه به وبسایت فیتوجت، رژیم اختصاصی خود را سفارش دهید. متخصصین مجرب ما با توجه به اهداف و ویژگیهای شما، بهترین رژیم غذایی را طراحی خواهند کرد تا به سلامت و تناسب اندام خود نزدیکتر شوید.
دیدگاه شما